Συνέντευξη του Κώστα Σκανδαλίδη στην εφημερίδα «Στο Καρφί»:
Πώς κρίνετε έως τώρα την κυβέρνηση;
Παρά την αίσθηση αυτάρκειας και ικανοποίησης που επιχειρεί να μεταδώσει στο λαό η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός η χώρα πορεύεται χωρίς πυξίδα και στα τρία μείζονα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Την πανδημία, την βαθιά ύφεση και την οικονομική κρίση που την συνοδεύει καθώς και τον επεκτατικό αναθεωρητισμό της ‘Αγκυρας. Παντελής απουσία εθνικής στρατηγικής. Το 2021 βρίσκει την ελληνική κοινωνία κλεισμένη στον εαυτό της, τους πολίτες φοβισμένους και απαισιόδοξους. Το contrast ανάμεσα στην κυβερνητική υπεροψία και στην επικοινωνιακή καταιγίδα που την στηρίζει και στην καταθλιπτική και αδιέξοδη ζωή των ανθρώπων είναι τεράστιο.
Υπήρχε δυνατότητα να ασκήσει άλλη πολιτική στην αντιμετώπιση της πανδημίας η Κυβέρνηση;
Βλέπετε πουθενά συγκροτημένη πολιτική; Κανένας σχεδιασμός ενώ το δεύτερο κύμα κατέφθασε. Διαρκής αναθεώρηση των πολιτικών και των προτεραιοτήτων για το άνοιγμα των σχολείων, το άνοιγμα της αγοράς και τα άλλα έκτακτα μέτρα. Κυβερνητική πολυφωνία που ενισχύεται από τους ειδικούς και την πολυγλωσσία τους. Αφημένο στη τύχη του το ΕΣΥ και το υγειονομικό προσωπικό. Καμία απολύτως σχέση ανάμεσα στη πρώτη και τη δεύτερη φάση. Δυστυχώς η Κυβέρνηση κωφεύει στις συστηματικές, συνεχείς και ουσιαστικές προτάσεις μας επιδεικνύοντας ασύγγνωστη προχειρότητα και υλοποιώντας πολιτική του «βλέποντας και κάνοντας».
Η πανδημία δοκιμάζει τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας. Κατά τη γνώμη σας, ποιοι είναι οι βασικοί κίνδυνοι και πως πιστεύετε ότι θα είναι η επόμενη μέρα;
Ο Κρατικός Προϋπολογισμός είναι ο καθρέφτης της οικονομίας. Ένας προϋπολογισμός έωλος στις προβλέψεις καθώς κονταροχτυπιέται με την πραγματικότητα. Βαθιά ταξικός και κοινωνικά άδικος στις επιλογές του. Χωρίς καμιά έμπνευση, καμιά διαρθρωτική αλλαγή που να βάζει την οικονομία σε συνθήκες επανεκκίνησης. Και το κυριότερο εξ αρχής ανεφάρμοστος, κρέμεται κυριολεκτικά στον αέρα. Μένει κανείς κατάπληκτος πως η χώρα σε λίγους μήνες με χρέος 208% του ΑΕΠ, με ύφεση διψήφια, με ανεργία καλπάζουσα και την αγορά να πεθαίνει θα φέρει ανάπτυξη… 4,8%. Όνειρο θερινής νύχτας.
Πως σχολιάζετε τις πρόσφατες αποφάσεις της ΕΕ για την Τουρκία και πώς κρίνετε τους συνολικούς χειρισμούς της κυβέρνησης και τις διπλωματικές κινήσεις της;
Ο Πρωθυπουργός είδε και τις δυο κρίσιμες επιλογές του να σκοντάφτουν σε τοίχο. Έθεσε ως αυτοσκοπό τον διάλογο αντί πασης θυσίας με τη λογική «αρκεί να καθίσουν οι Τούρκοι στο τραπέζι και βλέπουμε» και την πεποίθηση ότι θα πείσει την Ευρωπαϊκή Ένωση για σοβαρές κυρώσεις. Το Συμβούλιο Κορυφής αποδείχτηκε εθνική ήττα. Υποτίμησε η Κυβέρνηση το συνασπισμό συμφερόντων και την αδυναμία της Ένωσης να παρακολουθήσει και να παρέμβει. Το χτίσιμο διμερών και πολυμερών συμμαχιών πρέπει να συνοδεύεται με αναπροσαρμογή της εθνικής στρατηγικής στις νέες συνθήκες. Δυστυχώς μια τέτοια καθοριστικής σημασίας για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων αλλαγή δεν βρίσκεται καν στον ορίζοντα της σημερινής Κυβέρνησης παρά τη θετική αλλά αδύναμη διαφοροποίηση του Υπουργού Εξωτερικών.
Θεωρείτε πως οι διαδικασίες για την εκλογή ηγεσίας στο ΚΙΝΑΛ πρέπει να γίνουν τον Νοέμβριο του 2021 ή αργότερα, όπως πρότεινε ο Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματός σας;
Δεν νομίζω ότι πρότεινε αναβολή ο Βασίλης Γκεγκέρογλου. Απλώς υπενθύμισε τις προθεσμίες του Καταστατικού. Ισχύει ακέραιη η δημόσια δέσμευση της Φώφης Γεννηματά για τήρησή τους. Αλλά δεν νομίζω ότι είναι ώρα εν μέσω πανδημίας να ανακινούμε θέματα που οδηγούν σε εσωστρέφεια και διαγκωνισμούς. Προέχει να βγει η παράταξη από το κλειστό της κάστρο και να διεκδικήσει το νέο πατριωτικό προοδευτικό και καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις. Σ’ αυτό και μόνο κρινόμαστε όλοι.
Πιστεύετε ότι υπάρχουν κέντρα και παράκεντρα που μεθοδεύουν ένα Κίνημα Αλλαγής ελεγχόμενο και χειραγωγούμενο; Αν ναι, ποια είναι αυτά;
Κατ’ αρχάς η παρουσία μας ενοχλεί αυτούς που έχουν σταθερό στόχο να λεηλατήσουν το χώρο της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης. Είτε πρόκειται για τη νέο-Δεξιά του Κ. Μητσοτάκη είτε για την λαϊκίστικη αριστερά του Α.Τσίπρα. Τους ενοχλεί η ιδεολογική επανάκαμψη της σοσιαλδημοκρατίας, η προγραμματική μας επάρκεια, η στελεχιακή μας υπεροπλία, η δοκιμασμένη ικανότητα διακυβέρνησης και η αξιόμαχη αντιπολίτευση που ασκούμε. Τους ενοχλεί η αυτόνομη πορεία και η αυτοδύναμη στρατηγική του Κινήματος Αλλαγής. Θα το ήθελαν διακαώς συμπλήρωμα της δικής τους εξουσίας, τωρινής ή μελλοντικής. Και προφανώς οι πολιτικές επιδιώξεις εδράζονται και σε συγκεκριμένα συστήματα διαπλοκής εξουσίας και συμφερόντων.
