Άρθρο του Παναγιώτη Βλάχου, Γραμματέα Επικοινωνίας του Κινήματος Αλλαγής, στην εφημερίδα «Το Παρόν»:
Είναι ένα έργο που παίζεται και ξαναπαίζεται, τουλάχιστον από το 2012 και μετά. Η σεναριολογία για τις εσωκομματικές εξελίξεις στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και σήμερα του Κινήματος Αλλαγής, συχνά υπερκαλύπτει τις πολιτικές και θεσμικές πρωτοβουλίες του. Τις περισσότερες όμως φορές, αυτά τα σενάρια είναι καθοδηγούμενα να λειτουργούν αποπροσανατολιστικά και διαλυτικά. Ιδιαίτερα αυτά που εμφανίζονται κάθε φορά που το Κίνημα σηκώνει κεφάλι, κερδίζει σε αξιοπιστία, ασκεί σκληρή αντιπολίτευση και ενσαρκώνει τις αξίες και το πνεύμα του ΠΑΣΟΚ και της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας. Του ΠΑΣΟΚ, που πολεμήθηκε και λοιδωρήθηκε, αλλά καθημερινά δικαιώνεται εκεί που πιάνει τόπο: στις καρδιές και στο μυαλό όσων έζησαν και θέλουν να ξαναζήσουν καλύτερα.
Η πανδημία δεν άφησε περιθώρια για ψευδαισθήσεις. Επιτάχυνε και μεγένθυνε τις εξελίξεις, έριξε τις μάσκες, αποκάλυψε τις δυνατότητες και την ποιότητα των κομμάτων. Όσοι είχαν μάθει να διαμαρτύρονται, συνέχισαν να διαμαρτύρονται. Όσοι είχαν μάθει να αντιγράφουν τις θέσεις άλλων, συνέχισαν να το κάνουν. Όσοι περίμεναν την ευκαιρία για να σερβίρουν νωρίτερα το μοντέλο της τουριστικής αποικίας με επισφαλείς και νεόπτωχους εργαζομένους, όπως η σημερινή Κυβέρνηση με τους φίλους της, δεν έχασαν χρόνο.
Το νέο μοντέλο βιοπολιτικής διακυβέρνησης απέτυχε να συγκρατήσει ή να προβλέψει το δεύτερο κύμα κορωνοϊού, δεν πιστεύει στο ΕΣΥ και τους ανθρώπους του, βλέπει αφ’ υψηλού το κοινωνικό κράτος, συγκεντρώνει εξουσίες και βάφει γαλάζια τη δημόσια διοίκηση. Η ίδια επιπολαιότητα και ανικανότητα πρόγνωσης φάνηκε και στο προσφυγικό και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Όπου η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θέλει αντίλογο, επιστρατεύει ειδικούς, μοιράζει απευθείας χρήματα, αποπολιτικοποιεί τη συζήτηση, κυβερνά με διαγγέλματα και προπαγάνδα. Με λίγα λόγια, αντιστρατεύεται και μάχεται όλα όσα πρεσβεύουν οι ιδρυτικές αξίες και πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και του Κινήματος Αλλαγής: την απελευθέρωση του ανθρώπου, το φρένο στην εκμετάλλευση, το βάθεμα της δημοκρατίας, την εθνική αξιοπρέπεια, την κοινωνική κινητικότητα και δικαιοσύνη.
Τώρα λοιπόν που κυβερνά ο φυσικός και ιστορικός μας αντίπαλος, έχοντας απέναντί του έναν αμήχανο και αμφίθυμο ΣΥΡΙΖΑ που ακόμη αναζητά την ταυτότητά του, το Κίνημα Αλλαγής έχει μια πολιτική ευκαιρία, που υπό προϋποθέσεις μπορεί να μετατραπεί σε διάδρομο απογείωσης και επαναφοράς σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Η πανδημία μας έδωσε την ευκαιρία να επιβεβαιώσουμε τους άρρηκτους δεσμούς μας με τους δημοκράτες, τους μικρομεσαίους, τους ευάλωτους κάθε ηλικίας και κάθε φύλου, που χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους και κινδυνεύουν να πληρώσουν ξανά το μάρμαρο της κρίσης. Με σχέδιο, για σήμερα και για την επόμενη μέρα. Συνδεθήκαμε με τους αγωνιστές της πρώτης γραμμής, γιατί εμείς ονειρευτήκαμε και κάναμε πράξη την υγεία και την κοινωνική φροντίδα ως δωρεάν δημόσιο αγαθό. Αποκαλύψαμε τις θεσμικές αρρυθμίες και παρατυπίες της Κυβέρνησης, τα δωράκια σε φίλους και το πελατειακό επιτελικό κράτος, όταν άλλοι σιωπούν. Μπήκαμε στην πρώτη γραμμή για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ήττα του ναζισμού και της αστυνομοκρατίας. Και προτείναμε που πρέπει να επενδυθούν εγχώρια και ευρωπαϊκά χρήματα για να πιάσουν τόπο: στο ΕΣΥ, στο κοινωνικό κράτος, στους μικρομεσαίους, σε επενδύσεις που θα φέρουν δουλειές, στο περιβάλλον, στην δίκαιη ψηφιακή μετάβαση για κράτος και αγορά.
Αυτή η φυσιογνωμία του Κινήματος Αλλαγής έχει την σφραγίδα της Προέδρου, Φώφης Γεννηματά, της μεγάλης ανανέωσης που η ίδια πιστώνεται, την ασυμβίβαστη σοβαρότητα και αξιοπρέπεια με την οποία διαχειρίζεται προσωπικές επιθέσεις και επιλέγει να ασκεί αντιπολίτευση. Άλλωστε αυτό επιβεβαιώνουν και οι μετρήσεις. Με μπροστάρισσα την Πρόεδρο, το Κίνημα επιτάχυνε την ανάδειξη του βάθους των ιδεών, των προτάσεων, των στελεχών μας, νέων και παλαιότερων. Ενισχύει την σύγχρονη, πατριωτική, προοδευτική και ακομπλεξάριστη ταυτότητα μιας νέας σοσιαλδημοκρατίας που επανατοποθετείται στον άξονα Αριστερά-Δεξιά, χωρίς να επιδιώκει, όπως άλλοι, την κατάργησή του.
Θυμίζει με κάθε ευκαιρία το θετικό έργο του ΠΑΣΟΚ, την πατριωτική φωνή που δεν αποδέχεται τετελεσμένα, πότισε τις διψασμένες ιδεολογικές και κοινωνικές μας ρίζες, αναγέννησε το αντιδεξιό μας DNA. Και επιβεβαιώνει την αυτόνομη πορεία του, όχι ως βολικό κεντρώο συμπλήρωμα ή δορυφόρο, όπως θα το ήθελαν κάποιοι για να το εξαφανίσουν. Αλλά στο κέντρο της πολιτικής, ως σημείο αναφοράς και προόδου, που φωτίζει τον δρόμο και τις ελπίδες μας για μια ασφαλή έξοδο από τη μεγάλη αυτή δοκιμασία.
Σε αυτήν την πορεία ο διάλογος, οι ιδέες, η συνεισφορά, η γόνιμη κριτική είναι κέρδος για την παράταξη. Όχι όμως οι απόπειρες από πολιτικά και εξωπολιτικά κέντρα, που θέλουν να ρίξουν βαρύ τον ίσκιο τους πάνω στον ήλιο που πάει να ξανασηκωθεί και να πλήξουν ηγεσία και στελέχη με κάθε άλλο τρόπο, εκτός από πολιτικά επιχειρήματα. Τέτοιες κινήσεις κρίνονται αυστηρά από κάθε ψηφοφόρο μας που άντεξε στα δύσκολα και κρατά το Κίνημα Αλλαγής ζωντανό, για να το ξαναδεί πρωταγωνιστή.
