Την ίδια ώρα που όλοι συνομολογούν ότι αυτές τις ώρες απαιτείται ένα μεγάλος αριθμός κλινών για την αντιμετώπιση της πανδημίας η κυβέρνηση επιμένει να μην αξιοποιεί έναν μεγάλο αριθμό κλειστών δημόσιων νοσοκομείων με εκατοντάδες κλίνες.

Σε αυτά πρέπει να προστεθούν και νοσηλευτικές μονάδες που είτε έχουν αδειάσει γιατί δημιουργήθηκαν νέα νοσοκομεία είτε άλλα που δεν έχουν ακόμα μπει σε χρήση.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση επιλέγει ως «λύση» την μετατροπή κλινικών για άλλες παθήσεις σε κλινικές covid-19, τον περιορισμό των χειρουργείων και την μεταφορά περιστατικών στον ιδιωτικό τομέα υγείας μάλιστα με παχυλές αποζημιώσεις.

Πρέπει να επισημάνουμε ότι από αυτές τις επιλογές κερδισμένος βγαίνει ο ιδιωτικός τομέας υγείας αφού άμεσα ή έμμεσα σε αυτόν οδηγούνται τα περιστατικά που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν από τα νοσοκομεία του ΕΣΥ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αθήνα υπάρχουν εκατοντάδες κλίνες ανενεργές στα νοσοκομεία που έκλεισαν (Φλέμιγκ, Πολυκλινική, Δ. Αττικής, Πατησίων Πρώην ΙΚΑ) αλλά και σε νοσοκομεία που λόγω έλλειψης στελέχωσης κάποιες κλίνες δεν χρησιμοποιούνται.

Αντίστοιχα κλίνες παραμένουν κλειστές στην Θεσσαλονίκη όπως στο Λοιμωδών αλλά και σε νοσοκομεία της Περιφέρειας πχ στην Πάτρα στον Πύργο στην Χαλκίδα κλπ.

Η Κυβέρνηση αντί να στελεχώσει και να εξοπλίσει αυτές τις υποδομές για την νοσηλεία περιστατικών covid-19 επιλέγει μονομερώς να πριμοδοτεί τον ιδιωτικό τομέα υγείας στέλνοντας σε αυτόν «καθαρά» περιστατικά προκειμένου αυτός και εν μέσω πανδημίας να αυξάνει τα κέρδη του. Η επιλογή της αυτή δεν είναι τυχαία, αφού γνωρίζει καλά ότι αν αυτά τα νοσοκομεία ανοίξουν δύσκολα θα μπορέσει να τα ξανακλείσει.

Το υγειονομικό κίνημα δεν πρέπει να περιορίζει τις διεκδικήσεις του μόνο στην ανάγκη επίταξης του ιδιωτικού τομέα υγείας αλλά με προτεραιότητα να θέτει το αίτημα του ανοίγματος των κλειστών νοσοκομείων και την αξιοποίηση όλων των δημόσιων υποδομών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την νοσηλεία περιστατικών covid-19 προφανώς με την εξασφάλιση της απαραίτητης στελέχωσης.