Άρθρο του Μιχάλη Κατρίνη, Βουλευτή Ηλείας του Κινήματος Αλλαγής στο www.matrix24.gr
Από το βράδυ της Δευτέρας 26 Οκτωβρίου, ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας, με την ψήφο μόνο των βουλευτών της ΝΔ, είναι πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα η οποία αφορά άμεσα χιλιάδες οικογένειες, επιχειρήσεις, επιχειρηματίες και εργαζόμενους. Μια πραγματικότητα η οποία επιδεινώνει σοβαρά τις συνθήκες για τα χρεωμένα νοικοκυριά και επιχειρήσεις, που βρίσκονται πίσω από τα δάνεια και τα χρέη. Άσχετα με το αν ένα γύρισμα της μοίρας τους μέσα στις δυσκολίες που πέρασε η χρόνια τα τελευταία χρόνια τους έκανε να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Το νέο πλαίσιο, αντί να τους δίνει τη στήριξη που ανέμεναν, τους καταφέρει το αποφασιστικό πλήγμα. Ένα πλήγμα στα όρια της αναλγησίας για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που επέλεξε να φέρει στη Βουλή το νέο πτωχευτικό σε μια συγκυρία εξαιρετικά δύσκολη με τα κρούσματα του κορονοιού να αυξάνονται καθημερινά και νέα μέτρα που θα πλήξουν αναπόφευκτα την οικονομία και την αγορά εργασίας να έρχονται όλο πιο κοντά. Στο κόκκινο δεν βρίσκονται μόνο τα δάνεια, αλλά και η αγωνία των δανειοληπτών που οδηγούνται από την κυβέρνηση απροστάτευτοι σε μια άνιση διαπραγμάτευση με τράπεζες και funds.
Η κυβέρνηση παρουσίασε τον νέο Πτωχευτικό ως σανίδα σωτηρίας , τόσο για τα χρεωμένα νοικοκυριά όσο και για τις χρεωμένες επιχειρήσεις. Και όμως η κυβερνητική πολιτική είναι ψευδεπίγραφη, κοινωνικά ανάλγητη και οικονομικά ολέθρια.
Ψευδεπίγραφη, επειδή ο νέος Πτωχευτικός δεν παρέχει καμιά προστασία στην πρώτη κατοικία ούτε δίνει καμιά «δεύτερη ευκαιρία» στις επιχειρήσεις – παρότι οι δύο αυτές λέξεις περιλαμβάνονται και στον τίτλο του.
Κοινωνικά άδικη, επειδή τα κριτήρια για την πρώτη κατοικία, στον νέο Πτωχευτικό είναι τόσο αυστηρά που αφήνουν χιλιάδες απέξω: την πλειονότητα της μεσαίας τάξης, για την οποία τόσο κόπτεται, κατά τα λοιπά, η ΝΔ. Ένα ζευγάρι που βρέθηκε σε αναστολή εργασίας εν μέσω πανδημίας, με 534 ευρώ εισόδημα ο καθένας δεν χωράει σε κανένα άρθρο του πτωχευτικού για να μπορέσει να ρυθμίσει τα δάνειά του. Αλλά και εκείνους που τυπικά καλύπτουν οι διατάξεις του νέου νόμου, τους ευάλωτους δηλαδή, είναι δώρον άδωρον. Οι χρεωμένοι δανειολήπτες, χάνουν την κυριότητα του σπιτιού τους, μετατρέπονται σε ενοικιαστές για δώδεκα χρόνια με δικαίωμα επαναγοράς στην τρέχουσα εμπορική αξία του ακινήτου και χωρίς να αφαιρούνται τα μισθώματα που έχουν καταβληθεί. Με ποιο θαυματουργό τρόπο άραγε μια διμελής οικογένεια με εισόδημα κάτω από 900 ευρώ (αυτά είναι τα όρια για να συμπεριληφθούν στις διατάξεις) θα μπορέσει να ξαναγοράσει το σπίτι της; Και μάλιστα αφού από το ποσό αυτό δεν θα αφαιρούνται τα νοίκια που θα έχει καταβάλει όλα αυτά τα χρόνια; Μόνο αν κερδίσει το λαχείο θα έλεγε κανείς – αλλά το ζήτημα δεν προσφέρεται για ευφυολογήματα, κουβαλάει μαζί του πολύ πόνο και αγωνία.
Τέλος, η πολιτική αυτή είναι όχι μόνο κοινωνικά, αλλά και οικονομικά ολέθρια. Τι σημαίνει, για την οικονομία και το μέλλον του τόπου, ότι χιλιάδες άνθρωποι, γιατί ο νέος νόμος εισάγει και την πτώχευση φυσικών προσώπων– θα πτωχεύσουν; Ότι χιλιάδες επιχειρήσεις, χωρίς αληθινή δεύτερη ευκαιρία, θα βάλουν λουκέτο; Ότι οι εργαζόμενοι σε αυτές θα οδηγηθούν στην ανεργία με άμεση λύση των συμβάσεων τους; Και όλα αυτά, σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο που συνθέτει η πανδημία, με τα λουκέτα που ήδη έχουν μπει, τη μείωση του τζίρου, την έλλειψη ρευστότητας, τη μείωση του εισοδήματος, τις εργασιακές σχέσεις που έχουν γίνει λάστιχο;
Οι αλλαγές που φέρνει ο νέος Πτωχευτικός είναι σαρωτικές, αφού φιλοσοφία του είναι η γρήγορη ρευστοποίηση και οι μαζικές πτωχεύσεις αντί η αδιαπραγμάτευτη προστασία της πρώτης κατοικίας και η εξυγίανση για επιχειρήσεις που είναι βιώσιμες. Συνιστά αρνητική τομή στο δικαιικό μας σύστημα. Αλλά δεν πρόκειται για ζήτημα θεωρητικό στη σφαίρα της φιλοσοφίας του δικαίου. Είναι καυτό και αφορά την καθημερινότητα και τη ζωή χιλιάδων σε όλη τη χώρα, στοιχειώνει τα όνειρά τους και τους γεμίζει εφιάλτες και αγωνία για το μέλλον.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ως Κίνημα Αλλαγής, καταψηφίσαμε τον νόμο και δεν δώσαμε ψήφο εμπιστοσύνης σε μια πολιτική αντικοινωνική και αντιπατριωτική. Πιστοί στην πολιτική που για χρόνια εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ, θα συνεχίσουμε τον αγώνα στο πλευρό των ανθρώπων που έχουν ανάγκη. Μας το επιβάλλουν οι αρχές και η πολιτική μας. Στον Νέο Πτωχευτικό δεν χωράει ουδετερότητα ούτε μετά την ψήφιση του νόμου. «Οι πιο καυτές θέσεις στην Κόλαση», για να θυμηθούμε τον Δάντη, «είναι γι’ αυτούς που κρατούν ουδέτερη στάση».
Η προστασία της πρώτης κατοικίας για τους αδύναμους πολίτες, η παροχή πραγματικής και όχι πλασματικής ευκαιρίας για τους μικρομεσαίους είναι κρίσιμες για την κοινωνική συνοχή, το παρόν και το μέλλον του τόπου. Αυτούς τους πολίτες υπερασπιστήκαμε έμπρακτα ως ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτούς θα αγωνιστούμε και τώρα.
