Άγριες μπίζνες από την Κυβέρνηση
Του Μαρίνου Σκανδάμη*
Το σχέδιο νόμου με τίτλο «Bελτίωση της μεταναστευτικής νομοθεσίας…» που κατέθεσε η Κυβέρνηση και συζητείται στη Βουλή, είναι σκοτεινά βγαλμένο από άλλες εποχές.
Διότι επιχειρεί πειρατική έφοδο στο δημόσιο χρήμα, την διαφάνεια και το κράτος δικαίου.
Συγκεκριμένα, προβλέπει την εγγραφή ειδικής πίστωσης απόρρητων εθνικών αναγκών στον προϋπολογισμό του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου (άρθρο 55) για δαπάνες που μπορεί να γίνονται στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Και σα να μην έφθανε αυτό, προβλέπει ένα αδιανόητα τεράστιο εύρος δαπανών που θα γίνονται με αυτόν τον απόρρητο τρόπο (άρθρο 59). Αφού, με απόφαση του Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου μπορεί να χαρακτηρίζονται ως απόρρητες όλες οι συμβάσεις που αφορούν την ανάπτυξη, εγκατάσταση, λειτουργία και συντήρηση πληροφοριακών συστημάτων ασύλου, καθώς και οι απολύτως συναφείς υπηρεσίες και προμήθειες.
Παράλληλα, με το νομοσχέδιο παρατείνεται η προθεσμία εντός της οποίας το δημόσιο, οι δημόσιες επιχειρήσεις και οι οργανισμοί κοινής ωφέλειας θα προβαίνουν στη σύναψη δημοσίων συμβάσεων για την αντιμετώπιση των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης (άρθρο 56). Τούτο αφορά κυρίως στους τομείς της μεταφοράς, διαμονής, σίτισης, ασφάλειας, καθαριότητας και υγειονομικής περίθαλψης.
Δηλαδή η κυβέρνηση θα μπορεί να συνάπτει δημόσιες συμβάσεις ανεξαρτήτως ποσού, κατόπιν διαπραγμάτευσης και προφανώς, χωρίς δημοσίευση προκήρυξης διαγωνισμού.
Αυτό ουσιαστικά αποτελεί τη μεγαλύτερη υποκρισία της Ν.Δ., διότι είχε καταγγείλει την πιο πάνω διάταξη -που ίσχυε ήδη από την προηγούμενη κυβέρνηση και τώρα παρατείνεται- ως τη βασική πηγή αδιαφάνειας επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Καθότι, στην αρχική της εκδοχή, η σχετική διάταξη ήταν το εργαλείο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας που οδήγησε στις γνωστές υποθέσεις που ερευνώνται από την OLAF, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης Απάτης.
Η ΝΔ όμως δεν κατήργησε την επίμαχη διάταξη, αλλά επεκτείνει την δυνατότητα της κατά παρέκκλιση σύναψης συμβάσεων έως το τέλος Ιουνίου του 2021.
Έτσι, για το σύνολο των κρισιμότερων δαπανών του υπουργείου και των συναρμοδίων νομικών οντοτήτων καταργείται ο πάγιος έλεγχος νομιμότητας και πλέον θα εφαρμόζονται εξαιρετικές διατάξεις, που θα διαφεύγουν από το συνήθη δημόσιο έλεγχο, αλλά και τον κοινωνικό έλεγχο μέσω της Διαύγειας.
Ταυτόχρονα, εκτός από την αδιαφανή παροχή χρημάτων στο μακροεπίπεδο των συμβάσεων, επιχειρείται αυτό και στο μικροεπίπεδο «των δικών μας παιδιών».
Συστήνονται γι’ αυτό υπηρεσίες και θέσεις στις δομές του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου που θα στελεχώνονται από μετακλητούς υπαλλήλους και μόνον. Ενώ ακόμα και κάποιες θέσεις Προϊσταμένων προβλέπεται να καταλαμβάνονται από μετακλητούς υπαλλήλους και όχι μόνιμους δημοσίους υπάλληλους.
Είναι προφανές λοιπόν, ότι η Νέα Δημοκρατία, αφού εν μέσω πανδημίας εξήρε υποκριτικά την αξία και σημασία του δημόσιου τομέα για την προστασία των αγαθών της υγείας και της ασφάλειας, έρχεται τώρα να κάνει αυτό για το οποίο υπάρχει.
Να παραδώσει δηλαδή με αδιαφανή τρόπο στους επιλεγμένους δικούς της ανθρώπους του ιδιωτικού τομέα, κρίσιμα δημόσια κονδύλια.
Λένε συχνά πως η κρίση είναι ευκαιρία. Και η κυβέρνηση έρχεται να το αποδείξει μοιράζοντας έναν πακτωλό χρημάτων, με προσβλητικό τρόπο για τους κόπους και τη νοημοσύνη του Έλληνα, σε ένα στρατό δικών της παιδιών.
Τελικά, πάντα υπάρχει πιο χαμηλά.
*Ο Μαρίνος Σκανδάμης είναι Διδάκτωρ Νομικής, στέλεχος του ΚΙΝΑΛ.
