Οι όποιες προεκλογικές δεσμεύσεις της Κυβέρνησης ότι θα καταργηθεί και θα αντικατασταθεί ο Ν. 4387/2016, από ένα νέο και βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα, αντιλαμβάνεστε ότι με το προς ψήφιση νομοσχέδιο αποδεικνύονται κενό γράμμα.

Το νομοσχέδιο αυτό δεν αποτελεί ασφαλιστική μεταρρύθμιση και δεν αντιμετωπίζει κανένα ουσιαστικό πρόβλημα. Θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ένα νομοσχέδιο διαθετικού χαρακτήρα στο πνεύμα και την προοπτική του Ν.4387/16, το οποίο με μια πρώτη ματιά δεν προωθεί ουσιαστικά την κοινωνικοασφαλιστική αλλά μόνο την οργανωτικό-λειτουργική και διαδικαστική ενοποίηση, προβλέπει περιορισμένου επιπέδου αυξήσεις στις συντάξεις συγκριτικά με τις απώλειες του συνταξιοδοτικού εισοδήματος, ιδιαίτερα κατά την τελευταία δεκαετία, ενώ εισάγει μεταρρυθμίσεις στις εισφορές ελευθέρων επαγγελματιών/ αγροτών, οι οποίες ενδέχεται να επηρεάζουν προς το δυσμενέστερο τις καταβαλλόμενες στο μέλλον συνταξιοδοτικές παροχές.

Εμείς ως συνδικάτα λέμε ότι απαιτείται Εθνικός διάλογος για μία «Πραγματική Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση».

Δεν μπορείς να σχεδιάζεις βιώσιμο Ασφαλιστικό, χωρίς να έχεις το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, χωρίς διασύνδεση με την Ανάπτυξη, χωρίς σχέδιο αντιμετώπισης του Δημογραφικού και χωρίς νέους Πόρους που θα αποκαταστήσουν την δικαιοσύνη.
Κάποτε, την περίοδο των μεγάλων κινητοποιήσεων με την ασφαλιστική μεταρρύθμιση που προωθούσε ο τότε Υπουργός Εργασίας Γιαννίτσης, μου είχε πει ένας πολιτικός που εκτιμούσα βαθύτατα, ότι αν θέλεις να σχεδιάσεις βιώσιμο ασφαλιστικό, πριν πιάσεις την πένα πήγαινε στο υπνοδωμάτιο των παιδιών σου και ρίξε μια ματιά. Εκεί θα βρεις όλες τις απαντήσεις.
Τι θέλω να πω; Ότι πρέπει επιτέλους να πάψουμε να σχεδιάζουμε και να νομοθετούμε για το ασφαλιστικό πρόχειρα και εμβαλωματικά, έχοντας το βλέμμα στραμμένο στο δικό μας παρόν και κοντινό μέλλον και όχι στο μέλλον των παιδιών μας.

Και κάτι τελευταίο. Το 2016, δεν είναι αληθές ότι δεν υπήρξαν απεργιακές κινητοποιήσεις. Το αντίθετο θα έλεγα. Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου κατέβηκαν στους δρόμους, όλων των κοινωνικών κατηγοριών, έμποροι, επαγγελματοβιοτέχνες, αγρότες, εργαζόμενοι, επιστήμονες, βρεθήκαμε στους δρόμους και διαμαρτυρηθήκαμε για αυτό το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Και οι κινητοποιήσεις εκείνες ήταν μαζικές. Και ήταν μαζικές διότι το συνδικαλιστικό κίνημα δεν ήταν ακρωτηριασμένο όπως συμβαίνει σήμερα με ευθύνη συγκεκριμένων δυνάμεων. Υπό αυτή την έννοια η σημερινή κυβέρνηση είναι μία τυχερή κυβέρνηση και θα πρέπει να ευχαριστεί αυτές τις δυνάμεις που ακρωτηριάζουν το συνδικαλιστικό κίνημα.