Η Συνθήκη των Σεβρών που επικαλέστηκε ο Τούρκος πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν όριζε επί της ουσίας τον διαμελισμό της οθωμανικής αυτοκρατορίας από τις συμμαχικές δυνάμεις της Αντάντ μετά την ήττα της στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Ερντογάν υποστήριξε ουσιαστικά ότι η Τουρκία με το μνημόνιο συνεργασίας με την κυβέρνηση της Τρίπολης για τις θαλάσσιες ζώνες κατάφερε να αποτρέψει μία Συνθήκη των Σεβρών, δηλαδή μία αρνητική συμφωνία για τα τουρκικά συμφέροντα, στην ανατολική Μεσόγειο.
Η Συνθήκη των Σεβρών υπογράφηκε στην Γαλλία στις 10 Αυγούστου του 1920 ανάμεσα στις συμμαχικές χώρες νικήτριες του Α Παγκοσμίου Πολέμου και τον σουλτάνο Μεχμέτ Στ. Εκείνη την εποχή ο σουλτάνος έδινε μάχη για την πολιτική επιβίωση του κόντρα στο κίνημα των Νεότουρκων του Μουσταφά Κεμάλ. Η Συνθήκη πυροδότησε τον πόλεμο της ανεξαρτησίας από τον Κεμάλ Ατατούρκ εναντίον των οπαδών του σουλτάνου, καθώς η οθωμανική αυτοκρατορία έχανε εδάφη, παραχωρούσε τον έλεγχο των οικονομικών της στους Συμμάχους και δεχόταν στρατιωτικούς περιορισμούς. Η νίκη των Νεότουρκων οδήγησε στην κατάργηση της Συνθήκης των Σεβρών και την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης το 1923, η οποία σήμανε και τη δημιουργία της Τουρκικής Δημοκρατίας.
To view this video please enable JavaScript, and consider upgrading to a web browser that supports HTML5 video
Η συνθήκη επί της ουσίας περιελάμβανε την αποκήρυξη όλων των μη τουρκικών εδαφών και την παραχώρηση τους στη συμμαχική διοίκηση. Συγκεκριμένα η Οθωμανική Αυτοκρατορία παράδιδε τα εδάφη της στην Μεσοποταμία (το σημερινό Ιράκ), την Παλαιστίνη, την Υπεριορδανία, τα οποία περνούσαν στον έλεγχο της Βρετανίας. Η Συρία και ο Λίβανος θα βρίσκονταν υπό την επιρροή της Γαλλίας. Η Ανατολία ερχόταν στη σφαίρα επιρροής της Ιταλίας. Επίσης και η Χατζάζη (μέρος της σημερινής Σαουδικής Αραβίας), το Κουρδιστάν και η Αρμενία κηρύσσονταν ως ανεξάρτητα κράτη.
Για την Ελλάδα η Συνθήκη όριζε ότι περνούν στην κυριαρχία της τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος και η ανατολική Θράκη μέχρι τη γραμμή της Τσατάλτζας κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Η Σμύρνη παρέμενε στην εδαφική κυριαρχικά της οθωμανικής αυτοκρατορίας αλλά υπό ελληνική διοίκηση. Μετά από 5 χρόνια οι κάτοικοι θα μπορούσαν να αποφασίσουν με δημοψήφισμα εάν θέλουν να προσαρτηθούν στην Ελλάδα. Στην περίπτωση που η οθωμανική αυτοκρατορία δεν συμμορφωνόταν με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος τότε η Συνθήκη όριζε ότι η οθωμανική αυτοκρατορία θα έχανε την κυριαρχία της στην Κωνσταντινούπολη, την οποία μπορούσε να καταλάβει η Ελλάδα. Η Ιταλία παραχωρούσε στην Ελλάδα τα Δωδεκάνησα, εκτός από την Ρόδο, που θα μπορούσε να προσαρτηθεί στην Ελλάδα μόνο μετά από δημοψήφισμα.
