Οι ρητορικές ερωτήσεις των κυβερνώντων συνήθως προσβλέπουν στην αποφυγή ρεαλιστικών απαντήσεων σε επείγοντα προβλήματα. Θυμάμαι τον πρωθυπουργό στην Βουλή να ρωτά επιδεικτικά «Πόσο κοστίζει μια ανθρώπινη ζωή;» για τους πνιγμένους μετανάστες στο Αιγαίο, αποποιούμενος την ευθύνη. Ο ίδιος ξέρει καλά, όπως και οι προηγούμενοι, ότι η ανθρώπινη ζωή πολλές φορές κοστολογείται τόσο όσο το κόστος της γραφειοκρατίας που είναι εκεί για να την προστατεύει. Να την προστατεύει και όχι να την θέτει σε κίνδυνο. Οι πολίτες πληρώνουν φόρους για να λειτουργεί το κράτος για την προστασία τους, και όχι για να αναπαράγεται ο γραφειοκρατικός κύκλος.
Πριν ένα μήνα ο Άρειος Πάγος ανεπίσημα γιόρτασε την συνταξιοδότηση της κας Θάνου, και επίσημα τα 182χρόνια της λειτουργίας του! Κανένας μας δεν ξέρει πόσο κόστισε το πολυτελές γκαλά στο Hilton. Κανένας υπεύθυνος δεν μπήκε στον κόπο να ενημερώσει για το κόστος τους πολίτες που το χρηματοδότησαν εμμέσως με τους φόρους τους. Λίγες ημέρες νωρίτερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε να αποδράσει στην Τζια για 4ήμερες διακοπές, αλλά χρειαζόταν και τους 2 φρουρούς του μαζί, με extra κόστος 900 ευρώ (καταραμένη διαύγεια!). Αντίστοιχα σε υπηρεσιακό ταξίδι του ο υπουργός κος Παπαδημητρίου χρέωσε για Business Class το Ελληνικό Δημόσιο με 7.250 ευρώ, όταν για την συνεργάτιδά του που τον συνόδευε, το κόστος ήταν 4.760 ευρώ. Δεν είναι λαϊκίστικες υπερβολές, είναι σπατάλες καλοπέρασης με τα λεφτά των φορολογούμενων.
Τις ίδιες ημέρες μια ασθενής πέθανε στην Φολέγανδρο περιμένοντας ελικόπτερο κατάλληλο για νυχτερινή πτήση γιατί το ελικοδρόμιο του νησιού δεν έχει προβολείς, φώτα δαπέδου, φάρους και ανεμούρια, και το ελικόπτερο στην κοντινή Σύρο δεν ήταν κατάλληλο. Την ίδια ώρα ο αρμόδιος υπουργός ενώ μετρά νεκρούς από την μη έγκαιρη προσέλευση ασθενοφόρων και ελικοπτέρων διακομιδής, προτιμά να ξιφουλκεί στο facebook του κατά «μενουμευρωπηδες βαστασοιμπλες» και φροντίζει για αποσπάσεις νοσηλευτικού και λοιπού υγειονομικού προσωπικού σε φορείς και υπηρεσίες εκτός του τομέα Υγείας. Είναι θέμα προτεραιοτήτων! Όμως πόσα γκαλά της κας Θάνου κοστίζουν τα ελικοδρόμια; Σε μια χώρα που υποδέχεται 30 εκ. τουρίστες γιατί τα ελικοδρόμιά της να είναι πεταμένα τσιμέντα;
Αν googlάρεις για προβλήματα στα ελικοδρόμια θα βρεις αντίστοιχο ρεπορτάζ 20ετίας σαν να μην πέρασε ούτε μια ημέρα και τα προβλήματα στα ελικοδρόμια παραμένουν τα ίδια. Αν συνεχίσεις το ψάξιμο, θα βρεις αντίστοιχο ρεπορτάζ 10ετίας για τα ακατάλληλα ελικοδρόμια ακόμη και την εποχή της χλίδας στο πάρτι με δανεικά του Καραμανλή. Δίνονταν χρηματοδοτήσεις μέχρι και για ελικοδρόμια χρήσιμα μόνο στις μπίζνες των Βατοπέδινων στο Άγιο Όρος, αλλά όχι για την λειτουργία των υφιστάμενων ελικοδρόμιων στους νησιώτες.
Το απόγευμα της Παρασκευής σκοτώθηκε ένας 25χρονος πολίτης όταν κατέρρευσε το υπόστεγο Νο4 (με στέγη από αμίαντο) ένα «εγκαταλειμμένο» δημόσιο κτίριο στο κέντρο της Πάτρας. Το κτίριο έπρεπε να είχε κατεδαφιστεί από το 2008 αλλά οι αρμόδιες υπηρεσίες για 9χρόνια, μάλλον δεν είχαν μελάνι να βάλουν στις σφραγίδες τους. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι το πρωί της ίδιας ημέρας υπογράφηκε η σύμβαση με τον ανάδοχο του έργου της κατεδάφισής του. Για 9 χρόνια στο ετοιμόρροπο κτίριο εμπλέκονταν γραφειοκρατικά το λιμεναρχείο, ο οργανισμός λιμένα, ο δήμος Πατρέων, η Εφορία Νεότερων Μνημείων (η οποία εκτιμούσε ότι το υπόστεγο αποτελούσε «διατηρητέο πρότυπο κτίριο από άποψη στατικής»), το ΚΑΣ, το υπουργείο οικονομικών. Μόνο την παρέμβαση της τρόικας δεν ζητήσαμε! Σήμερα οι παραπάνω φορείς τσακώνονται για την ευθύνη μοιράζοντάς την από τον Άννα στον Καϊάφα. Μέχρι να ξεχαστεί το θέμα. Μέχρι τον επόμενο νεκρό.
Σε κάθε ιστορία ακινησίας η γραφειοκρατία αθωώνεται από την έλλειψη αξιολόγησης και από την απουσία ευθύνης. Και από την δική μας αδιαφορία των πολιτών, και των αρμόδιων υπαλλήλων. «Εντάξει μωρέ σκοτώθηκε ένας 25χρονος Αλγερινός λάθρο ευτυχώς δεν ήταν Έλληνας να μας τα πρήξουν», κάπως έτσι παίζει να είναι η αντίδραση κάποιων αρμοδίων. Ο 25χρονος είχε πάει να φορτίσει το κινητό του, (όπως και άλλοι καθημερινά), γιατί αφενός η μικρή ταμπέλα που έγραφε «ετοιμόρροπο» είναι μόνο στα ελληνικά (!) και δεν είναι σοβαρό μέτρο αποφυγής κινδύνου, και αφετέρου γιατί το εγκαταλειμμένο κτίριο ήταν ακόμα συνδεδεμένο με ηλεκτρικό ρεύμα από όταν το 2015 ο δήμος Πατρέων είχε ενοικιάσει για 3 μήνες τμήμα του ετοιμόρροπου κτιρίου σε επιχείρηση λούνα παρκ! Από τότε κανείς αρμόδιος δεν είχε φροντίσει να κόψει το ρεύμα. Ποιος υπεύθυνος να νοιαστεί, και γιατί; Άλλο τμήμα του ίδιου κτιρίου χρησιμοποιούταν σαν κέντρο κράτησης παράτυπων μεταναστών. Η Πάτρα έχει δεκάδες άδεια δημόσια κτίρια σε καλή κατάσταση αλλά δεν παραχωρείται κανένα για την διαβίωση των μεταναστών. Λίγα μέτρα από τα ερείπια υπάρχει άλλο αντίστοιχο υπόστεγο αμφίβολης στατικότητας, παραδίπλα στέκει εγκαταλειμμένο το παλαιό κτήριο Υπηρεσιών Λιμένα το οποίο έχει κριθεί «προσωρινά ακατάλληλο για χρήση» από τον σεισμό του 2008 και ενώ στο ισόγειο του απερίσκεπτοι πολίτες σταθμεύουν τα αυτοκίνητα τους. Το θέμα έχει φτάσει μέχρι και την βουλή με ερώτηση από το Ποτάμι πέρσι τον Ιούνιο, αλλά ο χρόνος περνάει σαν παραλλαγή στην παλαιά διαφήμιση του Jack Daniels, οι γραφειοκράτες να ρίχνουν φελλούς στα βαρέλια περιμένοντας το θέμα να ωριμάσει στην λήθη του.
Το κράτος επιλέγει να μην έχει γιατρό σε ένα νησί 700 κατοίκων, γιατί θεωρεί προτιμότερο να πληρώνει κατσαπλιάδες προπαγάνδας στην ΕΡΤ, ή να πληρώνει ένα στρατό από μετακλητούς να κατασκευάζουν την «πραγματικότητα». Όπως ακριβώς και οι Σαμαροβενιζέλοι νωρίτερα. Το υπουργείο τουρισμού πανηγυρίζει για ρεκόρ αφίξεων τουριστών στην Ελλάδα και τα προβλήματα στα ελικοδρόμια παραμένουν. Τα κτίρια των Ολυμπιακών Αγώνων είναι παρατημένα ακόμα και σήμερα, χαμένα στην γραφειοκρατία και την αδράνεια. Στην Πάτρα οι αρμόδιοι φορείς «ανησυχούν» τι θα γίνει με την καρκινογόνα σκόνη από τον αμίαντο του υπόστεγου που κατέρρευσε, και 2 χλμ έξω από την πόλη είναι εγκαταλειμμένο και υπό κατάρρευση το παλαιό εργοστάσιο αμιάντου από το 2000 https://www.youtube.com/watch?v=kp-5MS81WGU και παρά τις ερωτήσεις στην βουλή η γραφειοκρατία επιμένει στην ακαμψία της μη λύσης. Η ζωή συνεχίζεται, και τα ίδια ψέματα γίνονται συνήθεια. Όσο μεγαλώνει ο αριθμός των νεκρών, τόσο αυξάνει και η αδιαφορία μας. Θα αντιγράψω έναν πολιτικό, «Και έτσι χάνονται και ζωές. Θυμώνουμε και μετά το ξεχνάμε. Κάτι σαν φυσικό γεγονός. Δεν είναι αυτή η Ελλάδα που αξίζουμε, δεν ήταν ποτέ». Έτσι απλά.
ΥΓ1: Η απάντηση στο ρητορικό, πόσο κοστίζει μια ανθρώπινη ζωή, είναι στην Διαύγεια. Προχθές έψαξα στο διαδίκτυο και σήκωσα το τηλέφωνο και ρώτησα μια εταιρία πόσο είναι το κόστος για τον κατάλληλο εξοπλισμό για συνθήκες καταλληλόλητας για νυχτερινές πτήσεις σε ένα υπάρχον ελικοδρόμιο. Στα πρόχειρα, με το ετήσιο κόστος του πολιτικού γραφείου πχ του υφυπουργού κου Τ. Κουίκ (229.000 ευρώ) καλύπτονται 3 ελικοδρόμια. Με 274.000 ευρώ προκηρύχθηκε σε διαγωνισμό το εκτιμώμενο κόστος της κατεδάφισης του μοιραίου υπόστεγου στην Πάτρα, ποσό αντίστοιχο με το ετήσιο κόστος του πολιτικού γραφείου του υπουργού Επικρατείας κ. Παππά. Το κόστος για παρουσία γιατρού όλο το έτος στα μικρά νησιά πόσο να είναι; Το κόστος για υπερωρίες και νυχτερινά στο Μαξίμου ανέρχονται σε 55 χιλ. ευρώ τον μήνα και πληρώνονται προκαταβολικά! Είναι ανάγκη να βρούμε ποια χρήματα αξίζουν να δίνονται και πού, και πώς να επιμερίζονται σωστά και δίκαια, και παράλληλα να φροντίσουμε να παραμερίσουμε οριστικά τα γραφειοκρατικά εμπόδια που αναπαράγουν την ακινησία και την σπατάλη.
ΥΓ2: Προχθές στην Βουλή ΣΥΡΙΖΑνελ και ΝΔ με τροπολογία ανανέωσαν την απαλλαγή ΕΝΦΙΑ από το Άγιο Όρος και αναδρομική απαλλαγή φόρου ETAK όλων των ακινήτων ανά την Ελλάδα που ανήκουν στο Άγιο Όρος. ΔΗΣΥ, λεβέντηδες, ΚΚΕ και ναζί ψήφισαν λευκό. Μόνο το Ποτάμι ψήφισε κατά της τροπολογίας. Τα υπόλοιπα κόμματα ουσιαστικά ψήφισαν ότι την φοροαπαλλαγή του Αγίου Όρους θα την πληρώσουν οι πολίτες με τους δικούς τους φόρους. Άγνωστο πόσο. Όπως και από την εποχή που οι σαμαροβενιζελοι ψήφισαν πρώτοι την φοροαπαλλαγή των ναών, μητροπόλεων και μονών (που τους είχε επιβάλλει η κυβέρνηση Παπανδρέου με το 12/3842 νόμο ), κανένας υπουργός οικονομικών δεν μας ενημέρωσε για το κόστος που επιβαρυνθήκαμε οι υπόλοιποι πολίτες. Να δούμε αν συμφωνούμε με την φοροαπαλλαγή.
Του Γιώργου Δημακόπουλου-Στέλεχος του Ποταμιού