Ο Σταύρος Θεοδωράκης με ανάρτησή του στο Facebook, αναφέρθηκε στη συμπλήρωση δύο ετών από την επιβολή των capital controls.

Δύο χρόνια από το κλείσιμο των τραπεζών. Ακόμη αντηχούν στα αυτιά μου οι κραυγές «και τι σε νοιάζει εσένα ρε αν κλείσουν οι τράπεζες» – με το «ρε» τονισμένο. Μιλούσα στη Βουλή, τους προειδοποιούσα, και αρκετοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ αποδοκίμαζαν. Ήταν οι μέρες που αριστεροί υπουργοί μετά από κάθε ψηφοφορία έκαναν high five με τους ακροδεξιούς συμμάχους τους. Το βράδυ μιλούσαν στα κανάλια για τα «που@@@ρια» της Ευρώπης και το πρωί σκαρφάλωναν στα υπουργικά έδρανα και έκαναν αγκαλιές και φιλιά με την… ελπίδα που έρχεται.

Ήταν οι μέρες που η μισή κυβερνητική παράταξη – και ανά διαστήματα και ο μισός Τσίπρας – έλεγε «και τι έγινε αν πάμε στη δραχμή;». Έκαναν, μάλιστα, μια χαρακτηριστική κίνηση.

Κατέβαζαν το δεξί χέρι κάθετα, λέγοντας «στην αρχή η οικονομία θα πάει έτσι» και μετά ανέβαζαν απότομα την παλάμη προσθέτοντας «και μετά η οικονομία θα απογειωθεί». Πρώτη φορά μου το είπε ένας υπουργός, μέσα στην αίθουσα της ολομέλειας, του είπα ότι είναι «τρελός», την επόμενη είδα να το κάνει και άλλος πρωτοκλασάτος υπουργός σε μια δημοσιογραφική παρέα. Τρομοκρατήθηκα. Η χώρα πήγαινε στον γκρεμό με λαϊκίστικες τσαχπινιές. Το τι έγινε τελικά και γλυτώσαμε την ολική καταστροφή, δεν έχει ακόμη πλήρως αποκαλυφθεί. Αυτό όμως που προέχει σήμερα είναι να σώσουμε ότι μπορούμε. Στα πανεπιστήμια, στη δικαιοσύνη, στην οικονομία… Με προτάσεις αλλά και με συγκρούσεις.
Και να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει ότι τα μεγάλα λάθη των άλλων ξεκινάνε πολλές φορές με τα δικά μας μικρά λάθη.

Δείτε την ανάρτηση