Με αυτό το τελευταίο κείμενο, στην σειρά των άρθρων μας “Για την Κεντροαριστερά”, κάνουμε τις δικές μας προτάσεις, για την ενωτική ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ και του ευρύτερου χώρου της Κεντροαριστεράς. Είναι η δική μας συμβολή στους προβληματισμούς και τις πρωτοβουλίες, που αναπτύσσονται τον τελευταίο καιρό, για την επίτευξη των στόχων αυτών. Κάτι που θεωρούμε αναγκαιότητα, για το μέλλον της παράταξης και της χώρας.

Ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, η διαχρονική κόντρα των οποίων δίχασε και πλήγωσε, οφείλουν να συμφιλιωθούν, παραμερίζοντας αυτά που τους χώρισαν. Και να ενώσουν τις δυνάμεις τους, για το καλό της παράταξης.

Αυτό μπορεί να γίνει και με πρωτοβουλία της σημερινής προέδρου του ΠΑΣΟΚ Φώφης Γεννηματά, τώρα μάλιστα που το ΚΙΔΗΣΟ συνεργάζεται στα πλαίσια της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Πρόκειται για επανένωση του ΠΑΣΟΚ, μην κοροϊδευόμαστε.Η Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι κατά βάση το ΠΑΣΟΚ. Αξιοπρόσεκτη και σεβαστή η συμμετοχή της εναπομείνασας ΔΗΜΑΡ. Των εκσυγχρονιστών πασόκων με τις Κινήσεις Πολιτών. Και κυρίως του πράγματι νέου κόμματος ΕΔΕΜ, με νέους επιστήμονες και στελέχη επιχειρήσεων. Αλλά η ΔΗΣΥ είναι κατά βάση ΠΑΣΟΚ. Και τα προβλήματα διάστασης απόψεων σε αυτό το κόμμα δεν περιορίζονται προσωπικά στους Γ. Παπανδρέου και Ε. Βενιζέλο. Αφορούν και εκείνους που τους ακολουθούν και επηρεάζονται από αυτούς. Στελέχη, παρέες, καφενεία και σπίτια των που διχάζονται.

Μόνο όσοι δεν θέλουν το ΠΑΣΟΚ πάλι ενωμένο και δυνατό, θα προσπαθούν να δημιουργήσουν προσκόμματα. Και υπάρχουν δυστυχώς μικρόψυχοι, που επιμένουν στα όποια λάθη του παρελθόντος, δηλητηριάζοντας το παρόν και εμποδίζοντας το μέλλον. Λες και είναι κανείς αλάνθαστος.

Ουδείς λοιπόν δικαιούται να ναρκοθετήσει μια ενωτική διαδικασία. Και είναι ευθύνη της σημερινής ηγεσίας να αφαιρέσει αυτές τις νάρκες. Γιατί η επανένωση του κόμματος αποτελεί επιθυμία της ευρείας πλειοψηφίας των απλών μελών και φίλων της παράταξης.

Θυμίζουμε, ότι ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου δεν δίστασε καθόλου μπροστά στο γεγονός, ότι ο αείμνηστος Γεράσιμος Αρσένης είχε δημιουργήσει άλλο κόμμα, το Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κίνημα ( ΕΣΚ ). Και στην δική του “Δημοκρατική Συμπαράταξη” ο Ανδρέας Παπανδρέου επανέφερε τον Αρσένη στο κόμμα. Και έφερε μαζί αριστερούς ( Αντώνη Μπριλάκη ) και δεξιούς ( Γιάννη Μπούτο ), για να δυναμώσει το κόμμα και την – αναγκαία τότε, όπως έκρινε – διεύρυνση του. Οι επίγονοι του Ανδρέα καταλαβαίνουν κάτι από αυτά τα υπερβατικά..?

Το ενωμένο κόμμα θα πρέπει να είναι καθαρά Σοσιαλιστικό. Με βάση τις αρχές και τις αξίες του. Προσαρμοσμένες στην σημερινή πραγματικότητα, ναι. Αλλά αναλλοίωτες ως προς την ιδεολογική αφετηρία και τους στόχους του. Που είναι ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της οικονομίας και της κοινωνίας. Ούτε σοσιαλδημοκρατικές κρύπτες ούτε συμπαραταξιακές υπεκφυγές. Καθαρές κουβέντες.

Το Σοσιαλιστικό αυτό επανενωμένο κόμμα πρέπει να συνεργαστεί με κεντρώα κόμματα, κινήσεις και προσωπικότητες, για την δημιουργία και πάλι της μεγάλης Κεντροαριστερής παράταξης. Διότι Κεντροαριστερα χωρίς συνεργασία του Κέντρου και της Αριστεράς δεν υπάρχει. Και επειδή η γιαλαντζί Αριστερά μας τελειώνει, μόνο το καθαρόαιμο αλλά σύγχρονης πνοής και έμπειρο Σοσιαλιστικό κόμμα μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστο αριστερό εταίρο των Κεντρώων σχημάτων.

Τέτοια Κεντρώα και ελευθεροδημοκρατικά σχήματα υπάρχουν, είτε προερχόμενα από το ίδιο το πολυσυλλεκτικό ΠΑΣΟΚ είτε ευρύτερα στην πολιτική κοινωνία. Όπως είναι π.χ. και η Ώρα Αποφάσεων των Ραγκούση, Δαμαντοπούλου, Φλωρίδη. Με τα καλά τους και τα λάθη τους και αυτοί. Αλλά , χωρίς αμφιβολία, με εξαιρετικές θέσεις για το σήμερα και το αύριο της χώρας. Θέσεις ιδιαίτερα χρήσιμες για την παράταξη. Όπως και τα πρόσωπα που τις εκφράζουν. Ουδείς περισσεύει.

Στον συνασπισμό αυτόν Σοσιαλιστικών και Κεντρώων δυνάμεων πρέπει να κληθούν να συμμετάσχουν συλλογικότητες και προσωπικότητες του σοσιαλιστικού χώρου, της αριστεράς και του κέντρου, που λόγω της κρίσης μετανάστευσαν προς τον Συριζα, απογοητεύθηκαν και τώρα είναι μετέωροι και πολιτικά προβληματισμένοι. Όπως και εκείνοι που επέλεξαν την δημιουργία άλλων κομμάτων και κινήσεων αλλά μέσα στον ευρύτερο χώρο της παράταξης.

Κανένας δεν έχει το αλάθητο. Και ο υπερφίαλος εκδικητισμός δεν έχει καμία σχέση με την σοσιαλιστική ιδεολογία. Καλό είναι να καταλάβουν όλοι, ότι π.χ. ότι η Λούκα Κατσέλη και ο Φίλιππος Σαχινίδης, ο Δημήτρης Ρέππας και ο Γιάννης Ραγκούσης, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Γιάννης Πανούσης και ο Αλέξης Μητρόπουλος έχουν να δώσουν αρκετά στην προβληματική των εξελίξεων, που απασχολούν σήμερα. Και ίσως περισσότερα από όσα κάποιοι περιχαρακωμένοι σε κομματικά τείχη, που συνεργάσθηκαν μαζί τους παλαιότερα και τώρα τους κουνούν το δάχτυλο.

Αυτοί όλοι, πρώην και νυν του κόμματος αλλά όλοι του ίδιου παραταξιακού χώρου, πρέπει να καθίσουν, μαζί με νέους ικανούς και φερέλπιδες, στο τραπέζι του κοινού προβληματισμού. Και να παράξουν , μέσα και από τις τραυματικές εμπειρίες τους, τα ρεαλιστικά προτάγματα του αύριο για την χώρα. Σε όλους τους τομείς.

Ιδιαίτερα τώρα, που ξεθωριάζουν οι αυταπατημένες ονειρώξεις και καταρρέουν οι πομφόλυγες. Εκείνων που θεώρησαν, ότι η σωτηρία της χώρας, στον πολυπολικό κόσμο των αρπακτικών συμφερόντων, γίνεται με ένα νόμο και ένα άρθρο.

Όλοι οι παραπάνω λοιπόν, πρέπει να δουν τις αιτίες των δεινών της χώρας, στις διαχρονικές και πολύχρωμων ευθυνών καχεξίες της. Να συμφωνήσουν σε πολιτικές ανάταξης τους. Να πουν στον λαό την αλήθεια, για αυτά που έφταιξαν, για αυτά που συμβαίνουν, για αυτά που μπορούν να γίνουν και κυρίως για το πως μπορούν να γίνουν. Με οδύνες αλλά και τεκμηριωμένη αποτελεσματικότητα. Και να ζητήσουν την εμπιστοσύνη του, για να τα πράξουν. Τότε θα είναι η ώρα της ευθύνης των πολιτών..

Και κάποια  ακόμη ευεργετικά και εγερτικά, αν και δύσκολα :

– Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ( με τιμητική εξαίρεση τους πρώην προέδρους του ) και τα στελέχη όλων των φορέων της ΔΗΣΥ, που έχουν συμπληρώσει τρεις βουλευτικές θητείες, τουλάχιστον δύο ετών κάθε μία, να μην είναι υποψήφιοι τουλάχιστον στις επόμενες εκλογές, για να προωθηθούν νέα στελέχη.

– Μετά το προσεχές συνέδριο επικύρωσης της πολυκομματικής ΔΗΣΥ, να στοχοθετηθεί δεσμευτικά και σύντομα επανιδρυτικό συνέδριο αρχών, οργάνων και επιλογής ηγεσίας του ενιαίου πλέον κομματικού φορέα της Κεντροαριστεράς. Όλα από μηδενική βάση. και όλα με επιλογή των πολιτών – συνέδρων. Που να αναδειχθούν από αυτοοργανωμένες συλλογικότητες του σήμερα και όχι από περιχαρακωμένες οργανωτικές δομές του χθες.

Πως είπατε..? Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα..?
Καλά, δοκιμάσαμε και αυτά που τόσα χρόνια γίνονται..
Και μας κατέστρεψαν..
Ώρα για κάτι πραγματικά καινοτόμο ε..?

Το χρωστάμε όλοι στην παράταξη.

Και κυρίως στην νέα γενιά…

ΑΚΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ

Για όσα δυσάρεστα συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ, αυτές τις ημέρες που δημοσιεύονται τα ενωτικής στόχευσης άρθρα μας, ένα ερώτημα, μια διαπίστωση και μια προτροπή :

Ερώτημα : Αλήθεια, νομίζετε ότι ενδιαφέρουν κανένα πολίτη αυτά τα καμώματα σας..?

Διαπίστωση : Είσθε απολύτως κατώτεροι των σοβαρών για την χώρα περιστάσεων..

Προτροπή : Συνέλθετε, αλλιώς θα βλέπετε με κιάλια μόνο τον εαυτό σας..