Γιώργος Μπουλμπασάκος: «Πανδημία και υποχρεωτικός εμβολιασμός»

Άρθρο του Γιώργου Μπουλμπασάκου, Διευθυντή Πνευμονολογικής Κλινικής Ευαγγελισμού και μέλους Πολιτικού Συμβουλίου Κίνημα Αλλαγής στο site www.kathimerini.gr

Στη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας υπήρξαν πολλές μεταδοτικές ασθένειες, ενώ η δημιουργία πόλεων, εμπορικών δρόμων και οι πόλεμοι έκαναν πιο πιθανή την εμφάνιση πανδημιών.

Πολλές από αυτές άφησαν βαθιά ίχνη στην ανθρώπινη ιστορία και καθόρισαν τη συλλογική συνείδηση της ανθρωπότητας.

Η βουβωνική πανώλη-ο επονομαζόμενος Μαύρος Θάνατος- το 1350 ήταν υπεύθυνη για τον θάνατο του 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού και οδήγησε στην εφεύρεση της καραντίνας ως πρακτική αντιμετώπισης των μεταδοτικών νόσων.

Η ευλογιά, μια νόσος ενδημική στην Ευρώπη, την Ασία και την Αραβία, σκότωσε 3 στους 10 ανθρώπους που μόλυνε και αφάνισε το 90% του αυτόχθονου πληθυσμού στο Μεξικό και την Αμερική τον 15ο αιώνα.

Ένα εμβόλιο σταμάτησε την πορεία της ευλογιάς και το 1980 ο ΠΟΥ ανακοίνωσε την πλήρη εξάλειψή της από προσώπου γης.

Στην Σοβιετική Ένωση η τελευταία εστία ευλογιάς είχε ήδη εξαλειφθεί από το 1937. Το υποχρεωτικό σύστημα εμβολιασμού από το 1919, με ψήφισμα που έφερε την υπογραφή του Λένιν, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξαφάνισή της.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Yale, Frank Snowden στο βιβλίο του           ¨Επιδημίες και κοινωνία¨, χαρτογραφώντας το αποτύπωμα των πανδημιών στην ανθρώπινη ιστορία, κάνει την επισήμανση ότι τα λοιμώδη νοσήματα είναι τόσο σημαντικά για την κατανόηση της κοινωνικής εξέλιξης όσο και οι οικονομικές κρίσεις, οι πόλεμοι, οι επαναστάσεις και η δημογραφική αλλαγή.

Η πανδημία της COVID-19 έχει μια αντίστοιχη βαρύτητα, καθώς έχει οδηγήσει στο θάνατο πάνω από 5 εκατομμύρια ανθρώπους έως σήμερα, χωρίς να υπολογίζουμε την υπερβάλλουσα θνητότητα που σαφώς καταγράφεται  και ανεβάζει σε πιο υψηλά επίπεδα τις τραγικές απώλειες ανθρώπινων ζωών.

Η κάθε χώρα ψάχνει τη χρυσή ισορροπία  που θα της επιτρέψει, με περιορισμούς φυσικά, να έχει ανοιχτή την οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα της, χωρίς να κινδυνεύει άμεσα με κατάρρευση το σύστημα υγείας της.

Έγκριτοι συνταγματολόγοι όπως ο Αντώνης Μανιτάκης και ο Βαγγέλης Βενιζέλος, κρίνουν ότι υπάρχουν οι συνταγματικές προβλέψεις που επιτρέπουν κάποιους περιορισμούς και ότι το δικαίωμα στην (ατομική) υγεία καθώς και το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης κάθε πολίτη , έχουν ως όριο τους τα δικαίωμα του συμπολίτη στην υγεία και τη ζωή.

Για τις οικονομικές επιπτώσεις κριτήριο είναι αυτό που λέει

 ο Frank Snowden: “η δημόσια υγεία είναι ο υπέρτατος νόμος και πρέπει να υπερισχύσει των νόμων της αγοράς”

Επίσης, οι ίδιοι συνταγματολόγοι, κρίνουν ως συνταγματική την επέκταση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού και σε άλλες πληθυσμιακές ομάδες πλην των υγειονομικών.

Έχοντας ως βάση τις δεσμεύσεις που προκύπτουν από το Σύνταγμα αλλά και τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, πρέπει να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπάνω.

Η υψηλή επιστημονική τεκμηρίωση που έχουν τα εμβόλια, η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα τους, η σύσταση για τη χρήση τους από όλους τους Εθνικούς , Υπερεθνικούς και Παγκόσμιους Οργανισμούς, μας επιτρέπει να προχωρήσουμε στον καθολικό, υποχρεωτικό εμβολιασμό.

Υπάρχει πάντα  η δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε αρχικά την επέκταση της υποχρεωτικότητας και κατόπιν, ανάλογα με την εξέλιξη της πανδημίας και τη συμμόρφωση να κάνουμε το μεγάλο βήμα.

Μία σειρά θεσμικών μέτρων και ενημερωτικών δράσεων είναι απαραίτητα.

Στους υγειονομικούς, ο εμβολιασμός θα πρέπει να είναι προαπαιτούμενο για την πρόσληψή τους. Μια σειρά ισχυρών κινήτρων, όσο αφορά την κινητικότητα και την εξέλιξη των δημοσίων υπαλλήλων ως επιβράβευση του υψηλού αισθήματος ατομικής και κοινωνικής ευθύνης θα βοηθήσουν.

Συμπερασματικά, όπως λέει ο Νίκος Μουζέλης, ο μη καθολικός υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι είτε αποτέλεσμα του πολιτικού κόστους, είτε μιας λανθασμένης άποψης πως τα δικαιώματα στις νεωτερικές κοινωνίες είναι απροϋπόθετα.

Έχουμε μια έκτακτη συνθήκη, όπου η ελευθερία των σκεπτικιστών ή των αρνητών του εμβολίου είναι πράξη ενάντια στις ζωές των υπολοίπων.

Αυτό ΔΕΝ μπορεί να είναι ανεκτό.

Η κοινωνική Αριστερά της συλλογικής ευθύνης και της αλληλεγγύης οφείλει να υπερασπισθεί την επιστήμη ,τον ορθολογισμό και την μοναδική αξία της ανθρώπινης ύπαρξης.


Πηγή

Leave a Reply