Άρθρο του Θόδωρου Μαργαρίτη, μέλους του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής και της Γραμματείας της πολιτικής κίνησης Ανανεωτική Αριστερά στην εφημερίδα «Στο Καρφί»:
Η Ευρωπαϊκή Δεξιά και η ΝΔ προσγειώθηκαν απότομα από την υγειονομική κρίση στην ανάγκη για ισχυρό κοινωνικό κράτος. Ξαφνικά ο δημοσιονομικός κορσές, η λατρεία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, το κακό δημόσιο και όλα τα αφηγήματα του νεοφιλελευθερισμού έπεσαν σε βράχο.
Τώρα έρχεται η ώρα να προσγειωθούν απότομα και στα εργασιακά.
Στην προσπάθεια δηλαδή να πληρώσουν τα σπασμένα της Οικονομίας οι εργαζόμενοι και να προφυλαχθούν οι οικονομικά ισχυροί. Θα προσγειωθούν από τις αντιδράσεις στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.
Οι κοινωνικές αντιδράσεις θα είναι σοβαρές. Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι ανάγκη η αλλαγή των συσχετισμών. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πέτυχε μία υψηλή κοινωνική ανοχή. Σήμερα φαίνεται να μπαίνει στις διαδικασίες φθοράς και αποδόμησης. Ωστόσο η υπόθεση “Ποιά αντιπολίτευση” είναι το κλειδί για την αλλαγή των συσχετισμών. Μία γραμμή αντιπολίτευσης πού δεν επικεντρώνεται στα ταξικά χαρακτηριστικά της κυβερνητικής πολιτικής είναι βασικό λάθος. Δηλαδή στα φαινόμενα στήριξης τωνοικονομικά ισχυρών (τράπεζες, ιδιωτικές κλινικές, φορολογία).
Σε αυτό το πεδίο η κυβέρνηση της ΝΔ έχει σαφή προσανατολισμό. Είμαστε σε εποχή πού επανέρχονται οι κατασχέσεις, γίνονται κόλπα στην Τράπεζα Πειραιώς, προστατεύεται μονόπλευρα ο ιδιωτικός τομέας Υγείας, βρίσκονται διευκολύνσεις σε φορολογικές διακρίσεις υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων. Είμαστε σε μια περίοδο που η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο για τα εργασιακά ανοίγει τον «ασκό του Αιόλου» για την εργοδοτική αυθαιρεσία και την συμπίεση των εργατικών δικαιωμάτων. Η ανάγκη για μια πειστική και σοβαρή αντιπολίτευση εξελίσσεται σε ένα σημαντικό ζήτημα για την πολιτική ζωή.
Ωστόσο μία αντιπολίτευση τύπου “ότι κάτσει” που εκφράζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν συγκροτεί πειστική εναλλακτική λύση. Είτε ξεκινά με την αμφισβήτηση του γιατρού Δ. Τσιόδρα, είτε ποντάρει στην επιδείνωση της πανδημίας, είτε ψάχνει ροζ σκάνδαλα, είτε χαϊδεύει τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας με την διασπορά της νόσου, είτε υποτιμά τα θέματα δημόσιας ασφάλειας.
Σε αυτή την ατζέντα ευνοείται η γραμμή του Μητσοτάκη.
Το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ είναι πολύ προσεκτικό και επικεντρώνεται κυρίως στα ζητήματα των κοινωνικών ανισοτήτων και της ανεργίας. Σε αυτά θα κριθεί άλλωστε το μέλλον της χώρας. Η αντιπολίτευση πού πασχίζει με υπαινιγμούς να βγάλει την ΝΔ σε παιδεραστές, πού τα self test τα βαφτίζει “δώρο” στην Siemens, που κλείνει ελαφρά το μάτι στους αρνητές των εμβολίων, πού ταυτίζεται σε διαδηλώσεις με τον Κουφοντίνα, δεν είναι Αξιωματική. Είναι καταστροφική! Γιατί δεν είναι σοβαρή και πειστική.
Για αυτό το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ λειτουργεί σαν αξιωματική αντιπολίτευση. Γιατί διατυπώνει εναλλακτικές προτάσεις και όχι άστοχες παρεμβάσεις διαμαρτυρίας. Το κλειδί λοιπόν είναι η ενίσχυση της Κεντροαριστεράς. Μέσα από την αυτόνομη ιδεολογική και πολιτική πορεία του Κινήματος Αλλαγής ανταγωνιστικά τόσο με τις συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές όσο και με τον αριστερό λαϊκισμό. Υπάρχουν λοιπόν οι συνθήκες που ευνοούν τις μετριοπαθείς απόψεις, τις σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές, την ανάγκη για λύσεις οι οποίες δεν στηρίζονται σε ακραίες επιλογές. Είναι στο χέρι του Κινήματος Αλλαγής να αλλάξει τους συσχετισμούς. Με λιγότερη εσωστρέφεια και ανοιχτές παρεμβάσεις στην κοινωνία.
