Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος ή μήπως όχι;

Συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, σήμερα, Παρασκευή 5 Ιουνίου 2020, στις 18:00

Η κλιματική κρίση, οι συνεχείς περιβαλλοντικές «καταστροφές» σε όλο τον κόσμο και η συνεχιζόμενη υποβάθμιση του περιβάλλοντος, της ποιότητας ζωής και της υγείας των πολλών, έρχονται να μας θυμίσουν πως η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος στις 5 Ιουνίου, δεν είναι μια γιορτή αλλά ένα κάλεσμα για κινητοποιήσεις και αγώνα.

Δεν είναι η «φύση» που βρίσκεται σε κρίση, αλλά ο καπιταλισμός που επιβιώνει και αναπαράγεται με την ταυτόχρονη εξάντληση των φυσικών (περιβάλλον) και ανθρώπινων πόρων (εργασία).

Οι κυβερνώντες και διαχειριστές αυτού του συστήματος αντιμετωπίζουν την περιβαλλοντική προστασία ως αντικείμενο κερδοφορίας και νέο πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας αλλά και ως “δαπάνη” που μπορεί να περιοριστεί.

Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, στην Ελλάδα, συμπίπτει και με πρόσφατο «νομοσχέδιο Χατζηδάκη» για την περιβαλλοντική αδειοδότηση. Ένα νομοσχέδιο που δεν χαρακτηρίζεται τυχαία περιβαλλοντοκτόνο: Καταργεί επί της ουσίας την προστασία των περιοχών Natura, όπου επιτρέπει ακόμα και εξορύξεις υδρογονανθράκων διευκολύνει και πριμοδοτεί χωρίς κανέναν έλεγχο την εγκατάσταση Βιομηχανικών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας όπου βολεύει τους επιχειρηματίες, προσφέρει απλόχερα διευκολύνσεις στα επενδυτικά συμφέροντα, απελευθερώνοντας τα από τις «περιβαλλοντικές αντι-αναπτυξιακές μειοψηφίες» και ανοίγει το δρόμο για την μακροχρόνια λεηλασία της φύσης.Αγωνιζόμαστε για το περιβάλλον και δεν “γιορτάζουμε” απλά την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος όταν φέτος στην Ελλάδα:

Απέναντι στα σχέδια τους ας αντιπαραβάλλουμε τη δικιά μας φωνή που θεωρεί ότι το περιβάλλον, η ποιότητα ζωής, η υγεία και τα δικαιώματά μας είναι πάνω και πέρα από τα κέρδη τους.

Φωνή που με τις κινητοποιήσεις ανά τον κόσμο ενάντια στην κλιματική κρίση τονίζοντας«Αλλάξτε το σύστημα, όχι το κλίμα».

Φωνή και δράση που υποστηρίζει ότι η λύση βρίσκεται στη συλλογική διαχείριση των κοινών αγαθών και του περιβάλλοντος.

Υψώνουμε τη δική μας φωνή και δράση αμφισβητώντας το κυρίαρχο μοντέλο της «ανάπτυξης», του παραγωγισμού και της ιδεολογίας των κερδών των λίγων εις βάρος της κοινωνίας και της φύσης.


Πηγή