“Το ΕΣΥ ως αιχμή του δόρατος του κοινωνικού κράτους”. Γράφει, ο Ανδρέας Πουλάς.

Άρθρο του Ανδρέα Πουλά, Βουλευτή Κινήματος Αλλαγής – Ν.Αργολίδας, στο “Kentroaristera”.

Η πανδημία του SARS-Cov-2 επανατοποθέτησε στην παγκόσμια πολιτική σκακιέρα τις προτεραιότητες, τις επιδιώξεις και τις αξίες μίας σύγχρονης Πολιτείας. Αναδείχθηκε η ανθρώπινη ζωή και η προστασία της δημόσιας υγείας ως πρωταρχικό κρατικό διακύβευμα και κυρίαρχη κρατική υποχρέωση. Διαπιστώθηκε στην πράξη, με τραγικό τρόπο, ότι στην εκπλήρωση της  απέτυχαν τόσο ευρωπαϊκές χώρες, όσο και άλλα προηγμένα και τεχνολογικά εξελιγμένα κράτη, με υψηλό επίπεδο διαβίωσης των πολιτών τους. Και εάν για τα πρώτα ήταν εύλογη συνέπεια λόγω των πολιτικών που έχουν επιβληθεί, για τα δεύτερα ήταν αποτέλεσμα της υποβάθμισης του δημόσιου χαρακτήρα της δημόσιας υγείας προς χάριν των ιδιωτικών συμφερόντων. 

Στην Ελλάδα έχουμε το προνόμιο να διαθέτουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, μία από τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980, που μεταμόρφωσε τον υγειονομικό χάρτη της Χώρας και που παρόλες τις αρρυθμίες του, αποδείχθηκε ο βραχίονας της προστασίας της δημόσιας υγείας μέσα σε συνθήκες που συγκλόνισαν τον κόσμο. Παρότι η δημόσια υγεία δέχθηκε δεκαετή σφυροκοπήματα λόγω των πιεστικών απαιτήσεων των δανειστών για περιστολή των δαπανών για το κοινωνικό κράτος, παρότι μειώθηκε ο κρατικός προϋπολογισμός για την υγεία από το 6.6% το 2010 στο 4.6% σήμερα και παρότι η κρατική χρηματοδότηση είναι τραγικά ανεπαρκής, αποδεικνύεται ότι οι δομές του ΕΣΥ, αλλά και το επιστημονικό του προσωπικό είναι ισχυρά αφοσιωμένα στο καθήκον της προστασίας της υγείας του πολίτη και έχουν  βαθιές ρίζες στην συλλογική συνείδηση. 

Το μέχρι στιγμής θετικό πρόσημο της Χώρας στην αναμέτρηση με τον φονικό ιό και η αναγνώριση από σύσσωμη την κοινωνία της προσφοράς του ΕΣΥ και των υγειονομικών του, που σηκώνουν το βάρος της αναμέτρησης με την πανδημία, μας δίνει μία μοναδική ευκαιρία για να κάνουμε πράξη το ζητούμενο, όχι μόνο τώρα που οι έκτακτες συνθήκες το απαιτούν, αλλά και σε βάση μόνιμη και διαρκή:

  • Να δεσμευθούν όλοι οι πολιτικοί φορείς για την διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας και την ισχυροποίηση του ΕΣΥ, ως κορυφαίου πυλώνα του κοινωνικού κράτους.
  • Να ανατραπεί άμεσα η υποστελέχωση του ΕΣΥ και η υποχρηματοδότησή του, με προσλήψεις για την κάλυψη όλων των οργανικών κενών του και με την αξιοποίηση όλων των εθνικών και κοινοτικών χρηματοδοτικών εργαλείων. 
  • Να καταγραφούν οι ελλείψεις του δημόσιου συστήματος υγείας και να αξιοποιηθεί το πλήθος των δωρεών που γίνονται διαρκώς για την ενίσχυση του, ως αναγνώριση του έργου που επιτελεί. 
  • Να διορθωθούν λειτουργικές αστοχίες με στοχευμένες ενέργειες όπως η επιλογή των άριστων στη θέση των διοικητών των νοσοκομείων μέσω διαδικασίας ΑΣΕΠ και όχι των κομματικά αρεστών, η επαναχάραξη των υγειονομικών περιφερειών κατ’ αναλογία με τις διοικητικές περιφέρειες, η στελέχωση των ΤΕΠ, η ενίσχυση του διοικητικού προσωπικού των δημόσιων νοσοκομείων με εξειδικευμένες ειδικότητες, η εξασφάλιση καλύτερων αμοιβών στους υγειονομικούς ανάλογες με την προσφορά τους στην δημόσια υγεία της Χώρας και η ένταξη τους στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
  • Να θωρακιστεί υγειονομικά η Χώρα με την ανάπτυξη ενός ισχυρού συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, που να περιλαμβάνει τον θεσμό του οικογενειακού γιατρού, τη δημιουργία Κέντρων Υγείας Αστικού Τύπου και την αξιοποίηση των υφιστάμενων  δομών όπως τα Κέντρα Υγείας και η κατ’ οίκον νοσηλεία, ώστε σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα να αποσυμφορήσουν τα νοσοκομεία. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η στελέχωση, ο εφοδιασμός με σύγχρονα μέσα και η περαιτέρω ανάπτυξη του ΕΚΑΒ.

Η ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας πρέπει να καταστεί κεντρική πολιτική επιλογή για την προστασία της δημόσιας υγείας, αλλά και  για την ενδεχόμενη αντιμετώπιση μελλοντικών υγειονομικών κρίσεων. Οι πύρινοι κήρυκες της μετεξέλιξης των δημόσιων νοσοκομείων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις πρέπει να τεθούν στο περιθώριο. 

Η παγκόσμια εμπειρία έδειξε ότι μόνο ένα ανθεκτικό, ισχυρό, σύγχρονο δωρεάν δημόσιο σύστημα υγείας, με πλήρη αξιοποίηση του επιστημονικού του δυναμικού, μπορεί να ανταποκριθεί, χωρίς οικονομικές και κοινωνικές διακρίσεις, στις υγειονομικές ανάγκες  του πληθυσμού και ιδίως των ευάλωτων και ευπαθών ομάδων που δέχονται την μεγαλύτερη πίεση από κάθε είδους κρίση.

Περιμένουμε και η Πολιτεία, πέρα από χειροκροτήματα και εύφημες μνείες να περάσει γρήγορα στην αντιμετώπιση των κρίσιμων ζητημάτων που ταλαιπωρούν το ΕΣΥ. Οι πολίτες να είναι βέβαιοι ότι το Κίνημα Αλλαγής θα είναι εδώ, ώστε όταν απομακρυνθεί η απειλή του κορωνοϊού, οι κυβερνητικές υποσχέσεις να μην ξεχαστούν.


Πηγή